kuchnia (pomieszczenie)

См. также в других словарях:

• kuchnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kuchniani || kuchniachen {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpowiednio wyposażone i urządzone pomieszczenie, służące do gotowania i przyrządzania potraw; pomieszczenie z piecem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… …   Słownik języka polskiego

• izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… …   Słownik języka polskiego

• kambuz — m IV, D. a, Ms. kambuzzie; lm M. y mors. «pomieszczenie na małym statku, w którym znajduje się kuchnia, także potocznie: każda kuchnia okrętowa» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• napalić — dk VIa, napalićlę, napalićlisz, napalićpal, napalićlił, napalićlony 1. «rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału dla ugotowania, ogrzania czegoś, podniesienia temperatury w pomieszczeniu» Napalić w piecu, pod kuchnią. W pokoju już… …   Słownik języka polskiego